Sve velike pivare koje postoje i danas, imaju tradiciju dužu od dva veka, jer su uglavnom nastale u periodu između 1730. i 1892. godine. Za vreme austrijske okupacije Beograda, između 1718. i 1739. godine, pivarstvo je prevazišlo okvire domaće zanatske proizvodnje.
A počelo je sve tako što je tokom okupacije austrijska uprava u Beogradu počela planski da naseljava Nemce, među kojima je bila i nekolicina pivskih majstora. Oni ubrzo otvaraju zanatske radionice u kojima se pivo proizvodilo ručno, manuelnim radom.
U 19. veku je knez Miloš Obrenović ispoljio veliko interesovanje za pivarstvo. U Beogradu je izgradio novu veliku pivaru, koja će kasnije odigrati značajnu ulogu u kulturnim i političkim zbivanjima naše zemlje. U njoj su se, pored kafana, održavale neke od prvih pozorišnih predstava u srpskoj prestonici.
Zapisi kažu da je prva srpska pivara otvorena u Pančevu, u 18. veku, zatim je primat preuzeo Beograd, a danas gotovo da nema dela Srbije gde se ne proizvodi pivo – Apatin, Jagodina, Zaječar, Niš, Valjevo, Zrenjanin, Bečej, Pančevo, Čelarevo, Vršac… U svakom od ovih gradova nastaje malo “carstvo” pivnica i pivara.
U našoj zemlji se danas proizvodi vrhunsko pivo zahvajujući najvišim standardima kvaliteta i domaćim sirovinama. Ne samo potrošači u Srbiji, već i oni u EU, uživaju u srpskom pivu koje je drugo na listi uvoznih piva u EU.
IZABERITE DEO TEME ZA ČITANJE
Začetak pivarske industrije u Srbiji
Počeci ozbiljnije proizvodnje piva u Beogradu vezuju se za mlinarskog stručnjaka Jovana Vajnhapala iz Sremske Mitrovice, koji je 1839. godine otvorio malu radionicu za varenje piva u Zapadnom Vračaru. Kapacitet ove pivare je bio mali, a ceo postupak proizvodnje zasnovan na ručnom radu. Već sledeće godine u beogradskom predgrađu Sava-mahala otvorena je nova “Velika ili Kneževa pivara“, koja je nominalno bila u vlasništvu kneginje Ljubice Obrenović. Beogradski mehandžija Filip Đorđević oko 1850. godine otvara novu pivaru na uglu Cetinjske i Skadarske ulice. Proizvodnja u Đorđevićevoj pivari bila je takođe manuelna, a zbog malog kapaciteta prozvana je “Malom pivarom“. Ona će 1871. godine ući u sastav novoformiranog ’’Prvog srpskog pivarskog društva.’’
Kraj 19. i početak 20. veka obeležile su mnoge tehničke novine koje su uvedene u sve pivare na teritoriji tadašnje Jugoslavije. Prvi je sve inovacije uvodio Đorđe Vajfert, vlasnik pančevačke pivare, koji je izgradio novu veliku pivaru u Beogradu 1872. godine, koja se, zapravo, i vezuje za začetak pivarske industrije u Srbiji.
Ne samo potrošači u Srbiji, već i oni u EU, uživaju u našem pivu koje je, zahvajujući najvišim standardima kvaliteta i domaćim sirovinama, drugo na listi uvoznih piva u EU
Vajfertova pivara
Mada je u Srbiji pivo počelo da se spravlja još u 15. veku, začetak pivarske industrije u Beogradu vezuje se za 1872. godinu, kada pančevački industrijalac Ignjat Vajfert gradi prvu parnu pivaru na našim prostorima. Ona zvanično započinje sa proizvodnjom godinu kasnije, pod imenom “Prva srpska parna pivara Đorđa Vajferta“, koji od te godine preuzima upravu nad njom. Nakon završetka rata Vajfert obnavlja, dodatno modernizuje i transformiše pivaru u akcionarsko društvo pod nazivom ‘Prva srpska parna pivara Đorđe Vajfert A.D.“ Od 1947. do januara 1963. godine ona nastavlja rad kao Javno preduzeće “7. juli“.
Bajlonijeva pivara
Đоrđеvićеvu “Malu pivaru“ оd “Prvog srpskog pivarskog društvа“ u potpunosti 1888. godine preuzima firma “Ignjat Bajloni i sinovi“. Do kraja 20. veka je modernizuje i prebacuje na parni pogon. Pivara je uspešno poslovala pоčеtkоm 20. vеkа i jedno vreme bilа lidеr u prоdајi pivа u Bеоgrаdu i Srbiјi. Uspеšnо je rаdilа i tokom međuratnog perioda, a od 1947. do 1963. godine radi pod imenom “Pivara Beograd“.
Prvi je sve inovacije uvodio Đorđe Vajfert, koji je izgradio veliku pivaru u Beogradu 1872. godine, koja se i vezuje za začetak pivarske industrije u Srbiji
BIP – Beogradska Industrija Piva
Najznačajniji datum u novijoj istoriji BIP-a je januar 1963. godine, kada je održana zajednička sednica radničkih saveta ’’Industrije piva 7. juli“ (Vajfertova pivara), “Pivare Beograd“ (Bajlonijeva pivara) i preduzeća “Bezalko“, na kojoj je došlo do udruživanja u Beogradsku industriju piva i bezalkoholnih pića – BIP. Tokom narednih godina u BIP-ovu porodicu između ostalih ulaze i Preduzeće za proizvodnju piva i slada “Ovčar“ – Čačak, pivara “20. oktobar“ – Sremska Mitrovica i pivara “Toma Kostić“ iz Leskovca. Nakon integracije, BIP beleži nagli razvoj. U decembru 1971. godine proizveden je milioniti hektolitar piva, čime je obeleženo dostignuće koje je u to vreme BIP uvrstilo u sam vrh evropskih proizvodača piva. BIP je prvi u tadašnjoj Jugoslaviji započeo sa točenjem piva u limenci i proizvodnjom čuvenog napitka „Ruski kvas“.
